22 jan 2015

Spanning voor niets

Het is de laatste dag van 2014 en samen met mijn man loop ik in het winkelcentrum vlak bij onze woning. Vanavond komen onze beste vrienden met hun 2 dochters en we halen de ingrediƫnten voor wat lekkere hapjes, oliebollen, appelbeignets en een fles om het nieuwe jaar mee te vieren. Stilletjes fantaseren we er op los: ik ben namelijk al 3 dagen over tijd. De laatste keer dat we zo in spanning hebben gezeten was december 2013.
We willen heel graag weten of ik het nieuwe jaar zwanger in ga dus besluiten we nog even snel een test te halen. In de auto speculeren we over het dan wel of niet kunnen toosten met alcohol (hoewel ik eigenlijk sowieso al niet drink) en of 2015 misschien dan eindelijk het jaar gaat zijn waarin wij papa en mama gaan worden.

Eenmaal thuis aangekomen ren ik door de voordeur en even later wacht ik vol spanning op de uitslag van de test. Ik probeer me ondertussen een beetje af te leiden want 3 minuten is dan erg lang.
Ja, de tijd is om. Langzaam kijk ik op het venstertje en als een klap zie ik dat daar niets meer staat dan 1 streepje: het streepje dat de test klopt.
Teleurgesteld loop ik de woonkamer in vertel ik mijn man dat hij negatief is. We zijn beide weer opnieuw van slag maar ik ga snel verder met de voorbereidingen van vanavond. Deze uitslag is niets nieuws voor ons maar toch neem ik het nieuws de hele dag nog met me mee.

Al voor onze bruiloft (halverwege 2013) wilde wij graag een gezin starten. De anticonceptie ging dus de deur uit en met semi goede moed gingen we de toekomst in. Ja, semi. Helaas is het in onze dichte omgeving bekend dat zwangerschap niet altijd snel komt en hierdoor moesten wij er ook rekening mee houden dat het wel eens even kon duren. Diegene die mij kennen weten ook dat ik altijd heb gedacht dat het langer kan duren.

Zonder er al te veel druk op te leggen is de wens een hele tijd centraal blijven staan. Ik besloot na enige tijd terug te gaan naar school en hiermee was dan ook het besluit genomen om de kinderwens even op pauze te zetten. Niet dat we nu zoveel deden om het te voorkomen, maar we waren er absoluut niet meer mee bezig. Een baby en een 4-jarige HBO opleiding was nu eenmaal niet ideaal.
Op deze beslissing kwamen we alweer snel terug. Het is lastig als de wens er eenmaal zit en ook in onze omgeving worden vele baby's geboren.


Ik hou van schrijven, lezen en ik heb zelf veel steun aan de verhalen van andere mensen. Dit alles bij elkaar heeft ervoor gezorgd dat ik ga bloggen via Rompertje Maat 50 (met 100% steun van mijn man, waar ik hem erg dankbaar voor ben). Graag wil ik mijn/onze verhalen delen vanaf het moment dat we voor een gezin gingen tot heden. Helaas is het nog niet voorbij. Ik ben nog niet zwanger en daarom gaan we de medische molen in.

De komende tijd zal ik verschillende posts plaatsen over mijn ervaringen tot nu en daarna wil ik jullie graag op de hoogte houden van onze reis.
Wil je graag mijn berichten lezen? Volg Rompertje Maat 50 dan :)

Liefs Puck


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Design by Freeborboleta